Stacii Samidin
Ambassadeur
Foto: Elizar Veerman
Stacii Samidin
3 september 2021
● Generatie: 2e generatie
● Leeftijd: 33 jaar
● Woonplaats: Capelle, Rotterdam
● Functie: visueel antropoloog, documentairemaker, galeriehouder
● Verbonden met Molukse wijk: Capelle
● Verbonden met woonoord: nvt
● Schip: nvt
● Kampongs/eiland: Sulawesi en Ambon (als in eiland)
Stacii Samidin heeft een kleine familie. Hij heeft zijn ouders en zijn zus. Stacii is opgegroeid met een mix van Javaanse, Molukse en Surinaamse roots. Zijn Indonesische oma Jantji Ramelan, heeft in Noord-Sulawesi een Molukse generaal ontmoet die van Ambon kwam. Een verhaal waar hij zelf nog niet alles over heeft kunnen achterhalen. Überhaupt duurde het even voor hij meer kwam te weten over zijn familiegeschiedenis en zich meer ging verdiepen in zijn Molukse achtergrond. Stacii leefde zoals hij het zelf zegt in het interview: ‘’lange tijd in een gesloten wereld’’. Hij heeft daarom heel veel gemist als het gaat om kennis over zijn Molukse achtergrond, maar wel veel gezien en gevoeld. Zo kreeg hij in Nederland al veel verhalen mee vanuit zijn omgeving. De verhalen van familie uit Capelle, Krimpen aan den IJssel en Ridderkerk bijvoorbeeld.
Voor Stacii is praten over zijn Molukse identiteit een gevoelig onderwerp, omdat hij nog zoekende is. Hij kon met de opening van zijn tentoonstelling Merdeka! bij het Wereldmuseum Rotterdam pas naar de Molukken. Die reis heeft hem volwassen gemaakt. Nu pas heeft hij het gevoel dat hij de toegang heeft gekregen en de goedkeuring om meer te weten te komen over zijn eigen identiteit en zijn eigen achtergrond. Op de vraag wat hem opviel tussen het verschil met de Molukse gemeenschap op de Molukken en hier in Nederland antwoord Stacii: ”De saamhorigheid en barmhartigheid op de eilanden is veel groter. De Molukkers zijn daar op hun eigen eilanden. Ondanks verschillen op het gebied van religie of woonplaats is het gevoel van eenheid op zijn sterkst. Het Moluks zijn werd daar tastbaar en het was de eerste keer dat ik mij compleet geaccepteerd voelde voor wie ik was en waar ik voor stond’’. Die barmhartigheid heeft veel indruk op hem gemaakt en heeft hij na zijn reis meegenomen naar Nederland. In zijn werk als visueel antropoloog, zoals hij zichzelf noemt, laat hij zien waar hij is geweest (zoals de Molukken), maar wat hij heeft meegemaakt blijft altijd voor hemzelf. Stacii vertelt wel graag aan andere over het Molukse verhaal. Hij merkt dan dat er veel herkenning is bij mensen van andere etniciteiten. ‘’Er zijn veel meer bevolkingsgroepen die zijn misleid door Nederland, om het maar even netjes uit te drukken.’’ Voor het is het erg belangrijk dat erkenning er niet alleen is voor de bekende Nederlandse geschiedenissen.’
Over het monument vertelt Stacii dat hij het mooi vindt dat het op de Lloydkade komt in Rotterdam. Volgens hem is dat hele een belangrijke plek voor erkenning, omdat het de plek is waar de schepen met Molukkers aankwamen in 1951. Bovendien vindt hij het mooi dat het in een grote stad is. Een landelijk Moluks monument aan de Lloydkade is weer iets heel anders dan dat we al hebben. Als we hem vragen naar zijn visualisatie van het monument antwoord hij met volle overtuiging dat het mooi zou zijn als het een beeld of afbeelding van een Molukse vrouw zou worden. Zijn kijk op vrouwen is ook veranderd na zijn reis naar de Molukken. Vanaf toen zag hij alle Molukse vrouwen als heldinnen. Een ander voorbeeld dat hij noemt is de iconische foto waarbij de ME met de bewoners van de Molukse wijk in Capelle aan de IJssel in gevecht is. Het ging hier om huisuitzettingen, omdat de Molukse bewoners van de huizen weigerden torenhoge huur te betalen voor huizen die van uiterst slechte kwaliteit waren. Deze foto staat volgens Stacii ook symbool voor de veerkracht en strijdbaarheid van de Molukse gemeenschap.
KVK-nummer: 80173721
Bankrekeningnummer:
NL71 INGB 0006 6138 51